Muhalefet, geçmiş ola..

Dünkü yazımızda AK Parti hakkında görüÅŸlerimizi kaleme almıştık. Bugün de muhalefet için iki satır kelam edelim.

CHP ne uzuyor ne kısalıyor. BaÅŸkanından çaycısına kadar kimsenin de bu durumdan pek bir ÅŸikâyeti yok gibi. Kendi içine kapalı ve mutlu bir cemaat sanki. Sorsanız tabii ki iktidar olmak istediklerini söyleyeceklerdir ama bunun yolunun malum % 50’lik kesimden oy almak olduÄŸunu düÅŸününce iÅŸler karışmaktadır. GeçmiÅŸte partiye çarÅŸaflı kadınları üye yaptıklarında çekirdek seçmenin kıyametleri kopardığını hatırlarsak ne demek istediÄŸimiz daha iyi anlaşılır. Bu CHP’ye kendini inkâr gibi gelmektedir çünkü. Bu açmazdan kurtulamazlarsa iktidar filan olamazlar. Belki ilerleyen yıllarda siyasi tablo parçalı bir hal alırsa koalisyon ortağı. O da pek yakın görünmüyor, umumi manzaraya ÅŸöyle bir göz gezdirdiÄŸimizde bile.

MHP, doÄŸal olarak pek dillendirilmiyorsa da galiba ülkenin geleceÄŸinden endiÅŸe ederek AK Parti’ye destek oldu. Bu bir teori, itiraz edenler olabilir ama o kadar “hayır”ın açıklamasını baÅŸka türlü yapmanın imkânı yok gibi geliyor bana. Gelecekte ne olur? Türkiye siyasetinin ana damarlarından birinin taşıyıcısıdır, asla ortadan kaybolmaz. Her daim var olacak ve kendini ülkenin sigortası olarak görecektir. Ä°ktidar ÅŸansı ise aynen CHP gibidir.

Assolistimiz HDP. Ne umutlar baÄŸlanmıştı kendisine. Sadece Kürtlerin deÄŸil, kendisine oyu yerine günahını bile vermeyecek olan kesimlerin de çözüm adına çok ÅŸeyler beklediÄŸi bir hareketti. Çözüm sürecini baÅŸlatan AK Parti’yle iÅŸbirliÄŸi (gerekirse koalisyon) yapmaları, esaslı bir anayasa hazırlamaları, Türkiye’nin en köklü sorunlarını çözmeleri, kendilerinin de ülke siyasetinin baÅŸrol oyuncularından biri olmaları pekâlâ mümkündü. Kürt tarafı Ahmet Türk’ün ifadesiyle 17 bin faili meçhulü unutmaya, Türk tarafı da Abdullah Öcalan’ın ev hapsine çıkmasına, belki de özgür kalmasına kendini hazırlamıştı.

Sonra birden her ÅŸey deÄŸiÅŸti. Parti, 7 Haziran sonrası kendisini yok sayan MHP ile koalisyon talep etmeye kadar savruldu. Yeter ki AK Parti iktidar, CumhurbaÅŸkanı da “BaÅŸkan” olmasındı.

Derken gözlerini bir açtılar baktılar ki, kendilerine içinde 99 altın bulunan bir kese verildiÄŸi halde “100 olmazsa almam” dedikleri olay bir rüyaymış. Artık gözlerini kapatıp “tamam tamam, ver!” demeleri de para etmeyecek, Nasrettin hocanın yaptığı gibi. Bugün bir gazetenin haberine göre “baÅŸkanlığı tartışırız” diyorlar.

GeçmiÅŸler ola. Artık bu partiden ne köy olur ne de kasaba. Kürt siyaseti elbette devam edecek, etmeli de. Fakat asla bunlarla ve bu ÅŸekilde deÄŸil.