Gurbetten memlekete başkan adaylarımız

Türkiye her açıdan sıcak günler yaÅŸarken bir yandan da ağır ağır yerel seçim hazırlıklarına baÅŸlıyor, aday adayları birer birer kendilerini gösteriyorlar. Bu seçim döneminde memleketteki ilçelerimizde sanırım geçmiÅŸte olmadığı kadar “dışarıdan” aday var. Dışarıdan hem lafın geliÅŸi hem de ayırt etmek için kullanılmış bir sıfat, kimse yanlış anlamasın.

“Dışarıdan” dediÄŸimiz, yıllar önce memleketten ayrılmış, gurbet elde iyi kötü tutunup kendine toplum içinde muteber bir yer edinmiÅŸ, ÅŸimdi de memleketlerinde belediye baÅŸkanı olmak için ortaya irade koyan hemÅŸehrilerimiz. Bu aday adayları arasında bizim de Ä°stanbul’dan ÅŸahsen tanıdıklarımız var. Yomra’dan Åžahin Çakır, Åžalpazarı’ndan Muzaffer Bayraktar ve Necati Selvitop açıkladılar, bildiÄŸim kadarıyla henüz açıklamamış olsa da Ä°smail Keskin’in adı da Arsin’den belediye baÅŸkan aday adaylığı için geçiyor. Trabzon’un diÄŸer bazı ilçelerinde de gurbette yaÅŸayan hemÅŸehrilerimiz aday adaylığı için hazırlıklarını sürdürüyorlar.

KuÅŸkusuz bu son derece sevindirici bir hadisedir. DediÄŸimiz gibi yıllar önce gurbete çıkmış, çalışıp didinmiÅŸ ve kendi alanlarında kendilerini ispatlamış hemÅŸehrilerimiz hepsi. “Ben geleceÄŸim yere geldim, canımın istediÄŸi zaman gidip memleketimde sefamı sürerim, aÄŸrısız başıma dert mi alacağım” diye düÅŸünmeyip ellerini taşın altına sokarak memleketlerine hizmet etmek istek ve iradesindeler. Hiç oralı olmayabilirlerdi, hâttâ kimliklerini büsbütün unutup memleketlerine uÄŸrama bile uÄŸramayabilirlerdi. Böyle davranan hemÅŸehrilerimiz de yok deÄŸil. Bizim gibi ruhu memlekette, bedeni gurbette olanların hoÅŸuna gitmese de o da bir tercihtir, saygı duymak lazımdır. Tabii ki konumuz deÄŸiller, üzerinde durmayalım.

Bizim adayların karşısına çıkacak en büyük engel herhalde psikolojik engeldir. Yani gurbete çıkmayıp memlekette kalanlar kendilerince haklı gerekçelerle bu “geri dönüÅŸ”ten hoÅŸlanmayabileceklerdir. “Türkiye’nin büyük çoÄŸunluÄŸu memleketten çeÅŸitli sebeplerle büyük ÅŸehirlere göçerken biz o sebeplere raÄŸmen memlekette kaldık. Baba ocaklarını tüttürdük, iyi kötü memleketi çekip çevirdik. Biz de sizin gibi terk etseydik dönüp gelebileceÄŸiniz memleketiniz bile kalmayacaktı belki. Burada idareci olmak da en tabii hakkımız. Kusura bakmayın” cümleleriyle özetleyebileceÄŸimiz türden bir ruh hali karşısına çıkabilir gurbetçilerin. Belki bunlar doÄŸrudan adayların yüzüne söylenmez ama dolaylı yollardan hissettirilebilir.

Bir süre önce kendisiyle röportaj yaptığımız Yomra Belediye BaÅŸkan aday adayı Åžahin Çakır’a karşısına böyle bir psikolojik engel çıkma ihtimalinin bulunup bulunmadığını, çıkarsa ne yapmayı tasarladığını sormuÅŸ ve ÅŸu cevabı almıştık. “Böyle bir ihtimal söz konusu bile deÄŸil. Yarın sizinle kalkıp Yomra’ya gitsek bana oradan dün ayrılmış muamelesi yapıldığını görürsünüz. Ä°nsanlar bana hoÅŸ geldin bile demez, doÄŸrudan hal hatır sorarlar. Hiç bağımı koparmadım, sürekli gidip geldim. Rüyalarımı bile hâlâ köyde görürüm. Ä°stanbul’a gelirken bir ÅŸey yıkıp gelmedim, bir çalı bile satmadım.”

Åžahin baÅŸkanın cevabından sonra düÅŸündüm ki, benim ÅŸahsen tanıdığım baÅŸkan adaylarının hepsi aynı durumda. Yani hiçbiri memleketleriyle baÄŸlarını koparmamışlar, sürekli gidip geliyorlar, hâttâ hayatlarının bir kısmı orada geçiyor. Bu insanlara baÅŸkan adayı olma hakkı tanımamak hakkaniyetle baÄŸdaÅŸmaz. Memleketten çok uzun yıllar önce çıkmış, imi timi bellisiz olmuÅŸ, ortalarda görünmemiÅŸ, nihayet günün birinde çıkıp gelerek bazı görevlere talip olmaya kalkmış biri olsa ona yönelen böyle bir tepki makul ve mantıklı olabilir.

Tabii gönül ister ki, hemÅŸehrilerimiz gurbette de siyasette baÅŸarılı olsunlar, ikamet ettikleri bölgelerde belediye baÅŸkanlıkları elde etsinler. Bu konuda Karadenizliler olarak sayısal orana baktığımızda durumun pek de parlak olmadığını görüyoruz. Yani gurbetteki sayımız kadar yerel siyasette temsil edildiÄŸimizi söylememiz pek kolay deÄŸil.

Fakat bu başka bir yazının konusudur, biz şimdilik aday adaylarımıza başarılar dilemekle yetinelim.